Onze een na laatste reisdag. Van Hörsten rijden we naar Westerstede. Het landschap is inmiddels plat geworden. Noord-Duitsland lijkt op Noord-Nederland. Deze keer nemen we ook weer de pont over de
Elbe van Glückstad naar Wischhafen. Het is druk vanmiddag, we moeten één uur wachten. Maar er is genoeg te zien in dit landelijke gebied. En te ruiken ook, als we precies bij de schapenwei weer
stilstaan. Bij de Elbe is het rustig en zonnig deze keer en dan vindt Yvonne overvaren leuk en gaat ook buiten kijken. Er varen 4 ponten heen en weer. We staan vooraan op de pont en nu moeten we wel
betalen: €17,50, dat is afhankelijk van de lengte van je auto. Mazzel gehad, vorige keer. We rijden over landelijke weggetjes en komen bij een gratis camperplek, zo'n 45 km van af Westerstede. Even
lekker in de zon zitten. Ondanks het klein dorp rijden er toch wel veel auto's achterlangs en er vallen eikels op het dak. Toch maar doorrijden naar Westerstede. Bovendien kun je daar op zondag verse
broodjes kopen. Die lusten we graag bij het ontbijt. BYe
Helsingborg - Helsingør - Knudshaved. De ochtend begint met de zon. Heel wat beter dan de regen van gisteravond. Joris kan eindelijk met andere honden spelen. De Zweden gaan hier meestal anders mee
om: hond aan de lijn en niet spelen of snuffelen. Er na gaan we eerst nog wat inkopen doen bij een Maxi ICA. En dan vertrekken we richting Denemarken. We varen over van Helsingborg naar Helsingør.
Wat een verschil tussen de twee plaatsen. Helsingborg is heel groot, een industrie- en havenstad. Helsingør doet aan als een lieve provinciestad, met een prachtig kasteel uit 1585. Het is het kasteel
waar Hamlet van Shakespeare zich afspeelt. We parkeren aan de jachthaven naast het slot. Daar mogen we gratis staan. Weer boffen. De zon schijnt en het waait lekker. Via het strand komen we bij het
kasteel en de ravelijnen. Mooi bouwwerk. We genieten ervan. Daarna komen we bij het kulturhus. Daar kun je internetten en er is info over de stad. We zien een mooi plaatje van een middeleeuws
straatje en daar willen we heen. Boudewijn belandt er zelfs in de goot! En Yvonne kust de mannelijke evenknie van de Deense kleine zeemeermin aan de haven. Helsingborg is de moeite van het bekijken
waard. De Margrietroute kunnen we hier ook weer oppikken. Dat doen we. Maar het weer verandert, het gaat regenen en de plaatsen om te camperen vinden we niet fijn. Daarom rijden we rechtstreeks door
naar Fyn, via de lange brug, de Storebaelt, met een vrije overspanning van 1.624 meter over de grote Belt. Wat een getallen en een rekenwerk om zulke kunstwerken te maken! We hebben er respect voor.
Ook deze brug is een zuster van de 'Golden gate bridge'. Direct bij de eerste afslag is een parkeerplaats en daar overnachten we. BYe.
En route naar Halmstad en Helsingborg. In Örebro vinden we een gasstation. Niet een pomp, maar een bijvulsstation voor alle soorten gas in flessen. Net geopend in mei j.l. en met 15 ton gas het
grootste in Zweden, verteld de eigenaar trots. We laten helaas de afvoerslang van het vuil water liggen. Maar hiephoi, dan kunnen we nog een keer naar Biltema, onze favoriete winkel. We rijden een
stuk over de route 66. Die hebben we dan ook in ieder geval gehad. In Mariestad is een hele grote keurige nieuwe camperparkeerplaats, met eventueel ook stroom, aan de haven. Ticket via de
parkeerautomaten, voor een plek tussen de betonnen hekken. We vinden het niks en rijden door. Uiteindelijk komen we toevallig uit op een geroemd uitzichtpunt bij Kinnekule, met zicht op de
Kinneviken, een groot water. Aan de overkant staat een groot wit landgoed. Hier gaan we overnachten. We genieten van de mooie lucht en zonsondergang. Dit natuurgebied en de kust zijn erg beroemd door
Carl Linnaeus, een Zweed, bekend van het vastleggen van veel plantensoorten.Hij heeft gezegd dat dit het mooiste gebied van Zweden is, vanwege de rijke flora. We gaan vast nog een keer terug, om te
wandelen met beter weer. We rijden vandaag door naar Halmstad en dan zien we het wel. Ondertussen verzweedsen we al een beetje, we kopen steeds vaker een broodje körv en bezoeken af en toe ook een
loppis. De loppis is een tweedehandswinkel, waar er vele van zijn en waar de Zweden dol op zijn. Er staan vaak bordjes langs de weg met 'loppis'. Ze zien er keurig gesorteerd uit, zoals een nette
kringloopwinkel bij ons. Prima om goederen zo een nieuwe bestemming te geven. Ook het vrij camperen gaat ons al aardig af. Afgelopen nacht kwam er ook een jong stel, met een gewone, ingenieus
aangepaste auto voor camperen, bij staan. Uiteindelijk komen we vandaag tot Helsingborg. Morgen nemen we de boot naar Helsingør in Denemarken. Nu staan we bij een jachthaven in Rydebäck, onder
Helsinborg en kijken uit op kitesurfers, optimistjes (zeilbootjes) en zeescheepvaart. Er is hier een strandje, waar je zo op kunt. Lekker even uitwaaien. Het weer is opgeknapt en we kunnen ook
vanavond genieten van een mooie zonsondergang. BYe
Falun. Falun is een belangrijke plaats in Zweden. Vanaf 700 na Chr. werd hier kopererts gewonnen. Zo'n 2/3 van de Europese koperbehoefte kwam hier vandaan. De mijnbouw heeft geduurd tot 1992 en sinds
2002 is deze Falu gruva werelderfgoed. We kunnen de mijn bezoeken en gaan tot 67 meter onder de grond, gekleed met cape en helm van het museum. Het was hard werken in die tijd, met handkracht en
paarden en ongezonde rooklucht. De mannen daalden af langs lange ladders, met hun gereedschap op de rug en een toorts vastgeklemd in hun mond. Passeren deed je door aan de andere kant van de ladder
verder te klimmen. Zonder licht is het zo donker, dat ik Boudewijn naast me niet zie staan. In 1678 is de mijn ingestort. Vanwege midsommer, gelukkig zonder slachtoffers, want iedereen was vrij die
dag. Een grote krater, waar je nu omheen kunt lopen, bleef over. Er na ging men over op open mijnbouw. Behalve koper werd later ook goud, zilver, tin en lood gevonden. Naast de mijn staat een fabriek
waar de rode verf van de Zweedse huizen wordt gemaakt. De rode ijzerkleur uit de stenen, de rode oker, zorgt hiervoor. Het is een interessante middag. Hierna rijden we door naar Smedjebacken. Naast
de jachthaven kunnen we de nacht doorbrengen. We staan ook hier in een museale omgeving tussen twee stoomboten, waar je zo op mag en de vroegere goederenoverslag op treinen. Want deze plaats lag nl.
gunstig aan het einde van een lang en groot meer. Op onze volgende reisdag naar Örebro, krijgen we regen onderweg. Maar dat is voorspeld. We moeten naar Denemarken, want daar is het droog. Nog wat
uurtjes doorrijden. Het plan is vandaag tot Mariestad te komen, maar als het prut blijft, gaan we misschien nog wat verder. Het mooie weer lokt! BYe.
Groot nieuws ! Eindelijk mag ik het vertellen: Renée en Boaz krijgen in begin maart volgend jaar een kleintje. We worden weer opa en oma en daar zijn we heel erg blij mee. Hiephoi, hiephoi! BYe
Dalarna Edsbyn ligt in Dalarna, de streek van het bekende Zweedse houten paard. Die paarden maakten de boeren vroeger, als ze in de winter in de winter thuis zaten en het diende als speelgoed.
Tegenwoordig is het het nationale Zweedse souvenir. We gaan vandaag de streek verder bekijken. We stoppen in Rättvik en zien bij het i-bord ons eerste dalarnahäst (dalarnapaard). Er is in dit dorp
een oude kerk met kerststallen, zo lezen we in de reisgids. Dat willen we wel zien. We treffen het, er is een begrafenisdienst aan de gang. Gelukkig ontdekken we dit al buiten. Er staan allemaal
houten hutjes om de kerk heen, de KERKstallen! Om de paarden van de sleeën te stallen, waarmee de mensen naar de kerk komen. We lachen om onszelf. Het is er heerlijk rustig en we zitten een poos op
een bankje, met uitzicht op het grote ijlblauwe Siljan-meer en op de steiger voor de boten van de kerkgangers. We lopen naar het monument van Gustaf Vasa, de grondlegger van Zweden. Er is hier nogal
gevochten om de onafhankelijkheid. Het monument is een lange steen met runetekeningen erop. In de slinger staat het verhaal vermeld staat. Ook hier is een heerlijke plek om te zitten om over het
water van het meer Siljan te kijken, naar o.a. de oude, ruim 600 meter lange pier voor boten, die is aangelegd vanwege de ondiepte. Op de terugweg naar de camper zien we mensen in klederdracht
aankomen. De vrouw met witte muts en een kleurige rok en de man met hoed, driekwart kniebroek en een lange jas. Het ziet er mooi uit. Zij gaan vast naar een speciale viering. Wij gaan verder Leksand
in Dalarna Er is een culturele dag gaande, de plaatselijke verenigingen en de politieke partijen presenteren zich. Het ziet er gezellig uit. En de zon schijnt. Na 11/2 uur rijden we verder. Nog even
wat lunchen onderweg en we volgen we de slingerende plattelandsweg naar Falun. Op zo'n kleine weg zie je heel wat meer van het land, dan op een E-weg. Morgen willen we naar de kopergroeven van Falun.
Er is daar een camperplaats bij, waarvoor je SEK 120 moet betalen, maar die zo vreselijk is, dat we er niet gaan staan. We kiezen voor de camping aan een meer in dezelfde stad. We kunnen nog even op
het gras in de zon zitten, heerlijk. BYe
Östavall 2 Helemaal in the middle of nowhere staan we niet. Er rijden af en toe lange treinen aan de overkant over de bergen. Dat is niet hinderlijk. Boudewijn gaat zwemmen in de rivier. Het water is
18 graden en hij voelt zich als een vis in het water. Daarna gaat hij fikkie stoken. Eerst wat oldman's beard, een soort langharig mos, dan wat takjes en dan de kant en klaar gekliefde stammetjes er
op. Lekker warm van voren en koud van achteren. Het is het ultieme Zweden gevoel. Joris fungeert als waakhond en slaat aan als er mensen of honden langs komen. Braaf beest. De volgende ochtend komt
na een grijze lucht de zon weer tevoorschijn. De bomen krijgen al mooie herfstkleuren. Boudewijn duikt weer het water in, stoer hoor. Yvonne neemt de warme douche in de camper, heerlijk. We proberen
naar de waterval te lopen, maar dat lukt niet. Er is hier toch iets van industrie of houttransport geweest. Er zijn randen van beton en ijzeren rails die het water inlopen. De niet al te brede weg
leidt ons langs bossen en meren. Wat een kleur: bomen in tinten groen, blauwe lucht en water en goudkleurig riet. Plaatjes van een kalender! In Ljusnan zien we een mooie klokkentoren met houten
dakpannen, bij een kerk. We stoppen om een en ander te bekijken. Via het rondom gelegen kerkhof komen we bij de kerk, die open is. Er staat op de deur dat we welkom zijn om de kerk te bezoeken. Het
interieur is mooi, fresco versieringen op de pilaren en aan het plafond. Achter het altaar zien we een goudkleurig retabel. Ineens ontdekken we dat we niet alleen zijn: er staat een doodskist vooraan
in de kerk. Een beetje giechelig verlaten we de kerk, vlak voor dat de uitvaartdienst gaat beginnen. We lunchen in de zon op z'n Zweeds met een grillkörv, een Zweeds worstje met een broodje, gekocht
bij de benzinepomp. Een beker verse koffie erbij smaakt prima. Ons uitzicht is op de dames van de plaatselijke golfclub, het duurt wel even voor ze klaar zijn om te gaan spelen. Eén tante met rood
gehakte slippers, heeft een golfkarretje, maar kan er niet mee rijden. Onze stop is in Bollnäs. Bij mAx kunnen we even internetten. Er na rijden we door naar Edsbyn voor de nacht, een plek met
bankjes naast de sporthal.
Svartvik en Östavall. Ook vandaag rijden we zuidwaarts. Bij Svartvik schijn je LPG te kunnen tanken. We koken en koelen erop, dus we willen de speciale tank graag gevuld hebben. LPG is in Zweden
moeilijk verkrijgbaar en je moet er vaak flink voor omrijden. Helaas, het lukt niet. We ontmoeten wel een blonde Hollandse, die er sinds 11/2 jaar met haar gezin woont. Ze stopte om ons te vragen of
ze ons kan helpen. Heel aardig. We rijden terug naar Sundsvall en stoppen nog in Svarvik, op een recreatiepark, gewijd aan de industrie die hier is geweest. Mooi opgezet, met een grote
stoomlocomotief, die in een museum niet misstaat, een oud slepertje en een oude fabriek. Al gauw weten dat de grond hier ernstig vervuild is geweest en dat de de bovenlaag is afgegraven en weer
opgevuld met schoon materiaal. Net als in Alphen aan den Rijn, met de Coupépolder. We staan er heerlijk, de zon schijnt en het is een zomerbroekentemperatuur. Boudewijn gaat vissen en vangt na een
poosje experimenteren, met de beproefde wormentechniek een kleine baars. Deze wordt natuurlijk teruggezet, want wij willen geen licht gaan geven. We spelen een paar spelletjes kubb op het gras, om
wat bewegen. In de loop van de middag komen er steeds meer campers bij en we overnachten met z'n achten. De volgende ochtend proberen we in Sundsvall weer LPG te vinden, maar ook dat lukt niet. Bij
de pomp hebben ze wel hele schone toiletten, koffie en lekkere broodjes. Deze keer kiezen we voor een soort suikerbroodjes met komijn. Mmh! De route voert ons landinwaarts, via de E14. 's Winters
wordt hier geskied. Zweden zijn dol op glass (ijs), mjölkglass (softijs) en broodjes met worst en veel saus. Dit alles kun je werkelijk overal en altijd kopen, want de supermarkten, de Mac's en mAx's
en pompstations zijn altijd open. Op goed geluk gaan we bij een i-bord kijken. Hier vinden we een mooie kaart over de Ljungsdalen, met een tip over de route naast de E14. Zeker de moeite waard!
Bedankt Zweden! Halverwege buigen we af om het middelpunt van Zweden te bezoeken. Het ligt op een berg van 465 meter hoog. De weg ernaar toe is smal en zeer wisselend van kwaliteit. Boven is een
restaurant, maar reeds gesloten. Wat een uitzicht! Het lijkt wel of je vanaf het dak van de wereld over Zweden kijkt, zo mooi. Onze lunch gebruiken we hier en we zitten nog een poosje lekker in de
zon. De Ljungsdalen rijden we verder af en we gaan op een naturrastplats bij Östavall overnachten. Verder op staan wat campers en bij ons in de buurt wordt gebarbecued op houtvuur. We staan in de zon
en aan het water en hebben het geluid van een waterval in onze oren. BYe
