Falun. Falun is een belangrijke plaats in Zweden. Vanaf 700 na Chr. werd hier kopererts gewonnen. Zo'n 2/3 van de Europese koperbehoefte kwam hier vandaan. De mijnbouw heeft geduurd tot 1992 en sinds 2002 is deze Falu gruva werelderfgoed. We kunnen de mijn bezoeken en gaan tot 67 meter onder de grond, gekleed met cape en helm van het museum. Het was hard werken in die tijd, met handkracht en paarden en ongezonde rooklucht. De mannen daalden af langs lange ladders, met hun gereedschap op de rug en een toorts vastgeklemd in hun mond. Passeren deed je door aan de andere kant van de ladder verder te klimmen. Zonder licht is het zo donker, dat ik Boudewijn naast me niet zie staan. In 1678 is de mijn ingestort. Vanwege midsommer, gelukkig zonder slachtoffers, want iedereen was vrij die dag. Een grote krater, waar je nu omheen kunt lopen, bleef over. Er na ging men over op open mijnbouw. Behalve koper werd later ook goud, zilver, tin en lood gevonden. Naast de mijn staat een fabriek waar de rode verf van de Zweedse huizen wordt gemaakt. De rode ijzerkleur uit de stenen, de rode oker, zorgt hiervoor. Het is een interessante middag. Hierna rijden we door naar Smedjebacken. Naast de jachthaven kunnen we de nacht doorbrengen. We staan ook hier in een museale omgeving tussen twee stoomboten, waar je zo op mag en de vroegere goederenoverslag op treinen. Want deze plaats lag nl. gunstig aan het einde van een lang en groot meer. Op onze volgende reisdag naar Örebro, krijgen we regen onderweg. Maar dat is voorspeld. We moeten naar Denemarken, want daar is het droog. Nog wat uurtjes doorrijden. Het plan is vandaag tot Mariestad te komen, maar als het prut blijft, gaan we misschien nog wat verder. Het mooie weer lokt! BYe.